ERFGOEDPOEZIE

 

 CYCLUS GEDICHTEN ROND HET ERFGOED VAN DE PANNE

 

1

KYKHILL

 

Zij komen niet zo hoog

de gedachten uit het dal

enkel hoopvol kijken

na lange eenzaamheid

Rijkdom heeft ze weg gejaagd

Vissersvrouwen één in onrust

verzameld op de kykhill

zwijgzaam in verwachten

de hemel nabij

en star het einderzicht

de zee een bondgenoot

voor zij die thuiskomen

een gretig monster

voor de vermisten

onverbiddelijk het leven

wanneer de dood

 

2

HOTEL CENTRAL

 

Een jaartal

boven slingerlijnen

en ramen

als bloeiende bloemen

kijkend in de zilte zeelucht

zuigen zon naar binnen

De adem van Lepoudre

bezingt de voegen

streelt de bogen

Nu de zachte avond

het pand omarmt

deemstert de gevel

naar het maanlicht

 

3            FATIMA

Ik was een kind

En gelukkig

De dag volgde het verre licht

Dat aan de einder

Boven het water scheen

Zacht ruisend slaapwel

Aan de branding

En het zand werd kil

Dat was mijn Fatima-tijd

De kaarsjes brandden stil

En in kadans

Mijn avondspel

Zo net voor bedtijd

Even rust en de geur

Van verse bloemen

Ik was een kind

En gelukkig

 

4

LES EGLANTINES

 

Een eeuw

tegen elkaar aanleunend

als een Siamese tweeling

verbroederd met de duindoorn

 

Een eeuw

upstairs, downstairs

tussen muren die zwijgen

oude geheimen binnen houden

 

Een eeuw

van cottage zijn

en Belle Epoque in de voegen

pseudo vakwerk schittert

 

Een eeuw

geruisloos verleden geworden

en hoe het verder moet

wordt met lentelicht geschreven

 

5

VILLA DOUDOU

 

Door avondzon beschenen

in kleurend licht gezet

De gevel van Doudou

rust onder zijn mansarde

 

Uniek restant uit glorietijden

panoramische logia’s en

het einderbrede zicht

tussen koud beton geknepen

 

Voor eeuwig zand en water

frivool getijdenkind

speelt met toen en later

 

Rijkelijk overkraagd balkon

status overeind even nog

en daarna zonder zon

 

6

L’ESCALE

 

De veilige tussenhaven

in stevig gelaagde erkers

gestut door hoge buren

groots in zakformaat

 

Een puntig dak

wijst ons de schoonheid

van van het spansel

ziel van het verleden

 

 

7

WITTE BERG

 

Boven eb en vloed

door stormen opgestuwd

rijst hemelhoog

de gekroonde duin

 

Begeveld en getorend wonder

Witte Berg Geitenweg

Coup de Vent

de namen van nostalgie

 

Vergankelijk verleden

bepleisterd en beschilderd

tot eclectische magie

onder de korfboog

 

Dromend belvédère

op een troon van zand

Het versteende kantwerk

luistert naar de zeewind

 

8

VILLA KINKANKHOORN

 

Het gehamer is al lang verstild

onsterflijk dwalen de beitels

alleen omdat je handen stil zijn

en in de tijd vervaagd

 

Verleden vult iedere kamer 

 

In de tijd van Kootje Maes

heeft de koude zoute wind

zijn stenen hoofd gestreeld

na genadeloos kappen

 

Je naam staat in de boeken

Zij vermelden stenen dromen

die in het huis tot leven kwamen

het huis van Jules Lagae